Leverbiopsie

Bij een leverbiopsie neemt de arts een klein stukje weefsel van de lever weg. Dit wordt ook wel een biopt genoemd. Het biopt wordt vervolgens onder de microscoop onderzocht.

/
/
Leverbiopsie

Er is bij u een leverpunctie gepland. De reden voor het onderzoek werd door één van ons aan u uitgelegd. 

Op deze pagina vindt u informatie over het verloop van een leverpunctie en over de voorbereiding ervan. Zo bent u goed ingelicht over wat er zal gebeuren. 

Daarnaast leggen we u uit wat er eventueel kan mislopen. Bij elk invasief onderzoek (waarbij een instrument in een orgaan wordt gebracht) bestaat er immers een kleine kans op complicaties. Wij vragen u deze folder aandachtig te lezen. Zo krijgt u een beter inzicht in het onderzoek en kan u ons ook verwittigen indien u denkt een risicopatiënt te zijn.

Voorbereiding

De dag van het onderzoek moet u nuchter blijven. Er wordt een intraveneuze lijn geplaatst om eventueel medicatie toe te dienen. Verder is er geen specifieke voorbereiding noodzakelijk.

Onderzoek

Eerst wordt een echografie uitgevoerd op de endoscopie-afdeling. Hierbij wordt de plaats van de biopsie opgezocht. 

Dan wordt de huid lokaal verdoofd, zodat het onderzoek u niet te veel ongemakken bezorgt. Er wordt een kleine snede in de huid gemaakt, die heelt zonder litteken achteraf. Een prik met een dunne naald in de lever verloopt normaal pijnloos. 

Na het onderzoek moet u gedurende een drietal uren op de rechterzijde blijven liggen. Zo beperkt u het risico op bloeding uit de punctieplaats. 

Daarna is bedrust gedurende ongeveer 24 uur noodzakelijk. Dit betekent dat u ook om te eten en voor andere noodzakelijkheden in bed moet blijven. 

De zijligging in het begin en de verplichte bedrust nadien zijn nodig om het risico op bloeding zo laag mogelijk te houden. Het kan immers gebeuren dat door de punctie een bloedvat wordt geraakt. Door op de zijde te gaan liggen vermindert de kans dat het blijft bloeden.

Mogelijke complicaties

De kans is ongeveer 1 op 100 dat de bloeding niet stelpt ondanks de zijligging. In de buik ontstaat dan een bloeding die meestal spontaan stopt, maar die wel pijn en ongemakken veroorzaakt in de bovenbuik, soms ook met wat pijn in de rechterschouder door prikkeling van het middenrif. Zeer zelden stopt de bloeding niet en is een chirurgische ingreep nodig om de bloeding te dichten. 

Andere complicaties zijn nog zeldzamer, zoals reactie op de lokale verdoving of aanprikken van een galweg of galblaas met ontstaan van gallek en andere verwikkelingen. Deze complicaties treden echter zo zelden op, dat het geen zin heeft hier dieper op in te gaan.

Uw aandachtspunten

Wat te doen na het onderzoek?