Slokdarmkanker

Bij slokdarmkanker is er sprake van een kwaadaardige tumor in de slokdarm, een gespierde buis die de keelholte verbindt met de maag. Er zijn verschillende soorten slokdarmkanker. De meest voorkomende zijn het adenocarcinoom en het plaveiselcelcarcinoom.

/
Slokdarmkanker

Wat is slokdarmkanker?

Bij slokdarmkanker is er sprake van een kwaadaardige tumor in de slokdarm, een gespierde buis die de keelholte verbindt met de maag. Er zijn verschillende soorten slokdarmkanker. De meest voorkomende zijn het adenocarcinoom en het plaveiselcelcarcinoom.

Symptomen

De symptomen van slokdarmkanker zijn vaak onduidelijk. Maakt u zich ongerust, dan kan het bij onderstaande klachten verstandig zijn om naar uw huisarts te gaan. Deze klachten kunnen ook een andere oorzaak hebben dan kanker.

  • Passageklachten: Het gevoel dat het voedsel niet wil zakken en blijft steken achter het borstbeen. Tijdens en na het eten kan dit leiden tot hoesten, het omhoog komen van voedsel of een hinderlijke hik.
  • Verminderde eetlust en gewichtsverlies
  • Een pijnlijk of vol gevoel achter het borstbeen
  • Vermoeidheid en duizeligheid door bloedarmoede

Risicofactoren

  • Roken en alcohol zijn belangrijke risicofactoren voor het ontstaan van een plaveiselcelcarcinoom in de slokdarm.
  • Reflux (het terugstromen van maaginhoud in de slokdarm) en overgewicht zijn belangrijke risicofactoren voor het ontstaan van een adenocarcinoom in de slokdarm. Door de reflux verandert de slijmvlieslaag van het onderste gedeelte van de slokdarm (Barrett-slokdarm). Deze veranderde slijmvlieslaag geeft een verhoogd risico op slokdarmkanker. Het is echter zeker niet zo dat elke Barrett-slokdarm zich ontwikkelt tot een kwaadaardige tumor.
  • Erfelijke factoren spelen bij het ontstaan van slokdarmkanker zelden een rol.
  • Boven de 50 jaar neemt de kans op slokdarmkanker toe.

Diagnose

Als de huisarts een vermoeden heeft van slokdarmkanker, verwijst hij u naar een maag-darm-specialist.  Deze specialist kan meteen een endoscopie (gastroscopie – kijkonderzoek) laten doen, en eventueel een algemeen bloedonderzoek.

Als de arts een tumor in de slokdarm ziet, is meer onderzoek nodig. Bijvoorbeeld om te kijken of de ziekte zich heeft uitgebreid in uw lichaam. Onderzoek is belangrijk voor de verdere behandeling. De volgende onderzoeken kunnen nodig zijn:

  • Orale echo-endoscopie
  • Echografie
  • CT-scan
  • PET/CT-scan

Behandeling

De behandeling van slokdarmkanker is ingewikkeld en maar weinig ziekenhuizen mogen deze uitvoeren.

 Slokdarmkanker geeft in het begin meestal geen duidelijke klachten. Daardoor wordt de ziekte vaak pas laat ontdekt. Bij ongeveer de helft van de mensen starten we een behandeling die is gericht op genezing (curatief). Bij de andere helft is de behandeling gericht op verlichting van de klachten (palliatief). Een team van artsen bepaalt met u welke behandeling het beste past bij uw situatie.

  • Chemotherapie
  • Bestraling (radiotherapie)
  • Plaatsing van een stent 
  • Slokdarmoperatie

Printbare versie